Een paar weken geleden ontving ik een brief. In eerste instantie dacht ik dat het ging om de maandelijkse factuur van de gehuurde garagebox die op de een of andere manier vanuit Frankrijk wordt verzonden. Mijn partner en ik kwamen die dag wat laat thuis en terwijl we onder het genot van een drankje onze dag doornamen, opende ik met m’n verstand op nul deze brief.

Mijn partner vertelde gezellig door over haar dag en ondertussen trok ik wit weg. Een brief van een Duitse advocaat die schreef dat ik op mijn website een foto had gebruikt waar copyright op zat en dat ik “dus” had gestolen. Of ik even € 2.700 wilde betalen. Nadat ik van de eerste schrik bekomen was, dacht ik: “haha, wat grappig. Één april is wel nog heel ver weg…” maar gedurende ons gesprek begon ik na te denken. Als dit spam is, dan is ’t wel heel bijzonder dat deze man mij per gewone post een bericht stuurt. Over welke foto gaat dit eigenlijk?!? Ik gebruik alleen maar foto’s van zelfgemaakte portretten. Zou ik een schilderij hebben gemaakt van een foto waar copyright op zit? Als dat ’t geval is, dan heb ik pas echt wat aan de hand!

“haha, wat grappig. Één april is nog wat ver weg…”

Een speurtocht leidde naar inderdaad een foto op mijn website die ik privé had gebruikt en ook niet “zichtbaar” was op mijn website. Je zou dus denken dat deze dan niet openbaar staat en niet voor commerciële doeleinden gebruikt kan worden. Het tegendeel is waar…

Naar blijkt is onze grote vriend Google wel degelijk in staat om afbeeldingen te vinden die eigenlijk niet openbaar staan. De link naar de afbeelding op mijn website was dus snel gevonden.

Mijn verdere speurtocht naar dit verhaal kwam bij allerlei verhalen van mensen op fora die aangeven dat dit wel degelijk echt is, en dat mijn nieuw gevonden vriend in Duitsland wel degelijk een advocaat is die gespecialiseerd is in dit soort zaken. En dit betreft niet alleen afbeeldingen op Google, maar ook afbeeldingen die worden gebruikt op Facebook, Twitter, Instagram, Snapchat, noem ze allemaal maar op. Ik werd er niet vrolijker van, kan ik je zeggen!

“Lieve Wendy, betaal maar gewoon”

In eerste instantie heb ik een mailtje gestuurd naar deze Duitse advocaat en uitgelegd dat ’t om privé gebruik ging, maar hij was onverbiddelijk. De foto staat op mijn website, “dus” is hij commercieel gebruikt. Toch maar even mijn advocaat bellen…

Mijn advocaat was er snel klaar mee: “Lieve Wendy, bel de goede man en probeer maar een regeling te treffen. Ik kan je verzekeren dat je hier niet onder uit komt en als je een advocaat nodig hebt, ben je dit geld kwijt aan advocaatkosten.” Potverdorie nog…

Lang verhaal, kort verteld? Ik heb betaald en moeten verklaren dat de foto van mijn website is verwijderd en dat ik deze foto ook nooit meer zal gebruiken. Neem mijn advies maar ter harte: als je een mooie foto downloadt en deze wil gebruiken op social media kanalen of een eigen website, controleer altijd of je een foto gebruikt waar copyright op zit, anders wordt ’t een heel duur grapje!

ps, de foto die bij deze blog gebruikt wordt, is een foto zonder copyright.